بنام یگانه آفریدگار غیور
اخباری که از هفته گذشته تا کنون درباره همکاری نظامی ایران و روسیه منتشر شده سر و صدا و جنجال زیادی را از جانب یک جناح خاص بلند کرده است. ماجرا از این قرار است که مقامات کشورمان اجازه نشست و برخواست جنگنده بمب افکن‌های روسی را از پایگاه هوایی شهید نوژه همدان با هدف حمله به مواضع داعش (و دیگر تکفیری‌ها) در سوریه فراهم کرده‌اند که این یک رخداد بسیار کلیدی در همکاری جمهوری اسلامی ایران و روسیه در برابر جبهه عربی-غربی است.
بنام آفریدگار یکتا
۲۴ تیرماه (14 July) سالروز توافق بحث برانگیز «برنامه جامع اقدام مشترک» (معروف به «برجام» یا «JCPOA») میان دولت جمهوری اسلامی ایران و کشورهای 5+1 است. در طی این یک سال موافقان و منتقدان هر یک اظهار نظرها و تحلیل‌های گوناگونی را ارائه کرده‌اند؛ وزارت خارجه دولت یازدهم به مدیریت آقای دکتر ظریف که سردمدار شکل‌گیری این توافق بوده نیز همواره به شدت از توافق برجام دفاع کرده و همچنین به شدت به منتقدان حمله کرده است. اما اکنون پس از گذشت یک سال از این توافق می‌توان به خوبی قضاوت کرد که کدام یک از طرفین با تکیه بر فهم و تحلیل درست، حقیقت را بازگو کرده است؛ امروز به خوبی مشخص است تیم آقای ظریف و روحانی با فهم نادرست از مناسبات جهانی، سه سال فرصت برای بازسازی و توانمندسازی کشور را از دست داده و با انبوهی از امتیازهای ارزشمند به دشمن، «تقریبا هیچ» چیز عاید کشور نکرده‌اند ... امروز دیگر مشخص شده است که تمام وعده‌های دولت حسن روحانی مبنی بر تحول اقتصادی و رفع یکباره کلیه تحریم‌ها دروغ محض بوده است ... و حتی امروز با وقاحت تمام به کلی منکر آن وعده‌ها می‌شوند!
اما سه‌شنبه شب در برنامه «تیتر امشب» از شبکه خبر یک مناظره آرام و منطقی میان آقای دکتر ناصر هادیان (تحلیل‌گر حامی برجام) و مهدی محمدی (تحلیل‌گر منتقد برجام) برگزار شد و مباحث عمیق خوبی مطرح شد. به همه کسانی که علاقمند به درک حقیقت و واقعیت هستند توصیه می‌کنم این مناظره تقریبا ۷۰ دقیقه‌ای را از دست ندهند و البته ببینید که حتی آقای دکتر هادیان به عنوان حامی برجام، تا چه حد اشکالات بنیادین توافق برجام را که بارها از زبان منتقدین بیان شده بود مورد تایید قرار می‌دهد و حتی اظهار می‌دارد که خود او نیز به این نقص‌ها قبلا اشاره کرده است.
بسم الله
ابتدا مروری کوتاه: بالاخره پس از ۲۲ ماه مذاکرات پرهزینه و طاقت‌فرسا «برنامه جامع اقدام مشترک» (برجام یا JCPOA) در ۲۳ تیرماه ۱۳۹۴ به جمع‌بندی و توافق نهایی میان طرفین رسید. پس از آن در مجلس شورای اسلامی یک کمیسیون ویژه به ریاست علیرضا زاکانی شکل گرفت که در طی جلسات متعدد با حضور مسئولین مختلف کشوری از طیف‌های مختلف به بررسی ابعاد سند برجام پرداختند ولی در نهایت به لطف آقایان علی لاریجانی و علاءالدین بروجردی بدون توجه به نتایج بررسی کمیسیون ویژه، اجرای سند برجام در مهرماه ۹۴ در کمتر از ۱۵ دقیقه در مجلس شورای اسلامی به تصویب رسید!
بلافاصله دولت آقای روحانی اجرای تعهدات خود را آغاز کرد در حالیکه طرف غربی هیچ اقدامی را آغاز نکرده بود! این در حالی است که اجرای همزمان تعهدات از جمله خطوط قرمز رهبری بود که توسط دولت رعایت نشد ... اقداماتی همچون:
در نهایت پس از تمام این اقدامات بود که آقای ظریف در مذاکراتی سنگین طرف غربی را توانست راضی کند(!!) که آنها هم بالاخره اجرای تعهدات خود را آغاز کنند و اینگونه بود که در بامداد ۲۷ دی‌ماه ۹۴ آغاز عملیات اجرای برجام توسط آقای ظریف و خانم موگرینی اعلام شد ...
بسم رب الصدقین
دروغ‌ها و عوام‌فریبی‌های متعدد این دولت پر مدعا داستانی تکراری و تهوع‌آور شده است؛
در همین راستا، دو مقاله خواندنی از روزنامه‌های امروز صبح را در زیر آورده‌ام:
بنام آفریدگار یکتا
از دیشب تا کنون عنوانی که در صدر اخبار خبرگزاری‌ها و همچنین نقل محافل مختلف هست، بیانیه مشترک ایران و 5+1 پس از مذاکرات لوزان سوئیس است. برداشت‌ها و واکنش‌های مختلفی نسبت به نتیجه مذاکرات و بیانیه وجود دارد. برخی افراد محتاطانه به این بیانیه نگاه می‌کنند و اظهار می‌دارند که باید تا آخر ژوئن منتظر متن توافق نهایی و چگونگی اجرای آن توسط غربی‌ها بود. اما قشرهای مختلفی هم از مردم هستند که با ذوق‌زدگی‌های تعجب‌آوری درباره این بیانیه و آقای ظریف اظهار نظر می‌کنند! گویی فتح الفتوحی رخ داده است! بخصوص در برخی شبکه‌های اجتماعی، برخی از نظرات و کامنت‌هایی که دیده می‌شود حاوی واکنش‌های احساسی و ذوق‌زدگی عجیبی است! واقعا برایم سؤال است که این افراد که اینگونه ذوق زده هستند اصلا می‌دانند از چه چیزی خوشحال هستند؟! اصلا مفاد بیانیه را فهمیدند؟! ... در این متن می‌خواهم مختصری درباره محتوای بیانیه و نتیجه مذاکرات صحبت کنم.
بنام آفریدگار خرد و بصیرت
از قدیم شنیده بودیم: «ادب مرد به ز دولت اوست» … عصبانیت و توهین‌های روز گذشته آقای رئیس جمهور خطاب به منتقدین سیاست خارجی دولت، بسی مایه تأسف شد اما اصلا تعجب و تازگی نداشت، چرا که پیش از این نیز آقای رئیس جمهور بارها و بارها به منتقدین خود توهین کرده بودند … و ناسزاهای سخنرانی دیروز هم به کلکسیون «انتقادناپذیری» دولت دکتر حسن روحانی اضافه شد.
