بسم الله
ابتدا مروری کوتاه: بالاخره پس از ۲۲ ماه مذاکرات پرهزینه و طاقت‌فرسا «برنامه جامع اقدام مشترک» (برجام یا JCPOA) در ۲۳ تیرماه ۱۳۹۴ به جمع‌بندی و توافق نهایی میان طرفین رسید. پس از آن در مجلس شورای اسلامی یک کمیسیون ویژه به ریاست علیرضا زاکانی شکل گرفت که در طی جلسات متعدد با حضور مسئولین مختلف کشوری از طیف‌های مختلف به بررسی ابعاد سند برجام پرداختند ولی در نهایت به لطف آقایان علی لاریجانی و علاءالدین بروجردی بدون توجه به نتایج بررسی کمیسیون ویژه، اجرای سند برجام در مهرماه ۹۴ در کمتر از ۱۵ دقیقه در مجلس شورای اسلامی به تصویب رسید!
بلافاصله دولت آقای روحانی اجرای تعهدات خود را آغاز کرد در حالیکه طرف غربی هیچ اقدامی را آغاز نکرده بود! این در حالی است که اجرای همزمان تعهدات از جمله خطوط قرمز رهبری بود که توسط دولت رعایت نشد ... اقداماتی همچون:
- اجرای جمع‌آوری سانتریفیوژهای نطنز و فردو در آبان و آذر ۹۴
- خروج ۱۱ تن اورانیوم غنی‌شده از کشور، معادل ۹۸٪ از ذخایر اورانیوم ایران در اوایل دی‌ماه ۹۴
- خروج قلب (کالاندریای) راکتور اراک و پرکردن آن با سیمان در نیمه نخست دی‌ماه ۹۴
در نهایت پس از تمام این اقدامات بود که آقای ظریف در مذاکراتی سنگین طرف غربی را توانست راضی کند(!!) که آنها هم بالاخره اجرای تعهدات خود را آغاز کنند و اینگونه بود که در بامداد ۲۷ دی‌ماه ۹۴ آغاز عملیات اجرای برجام توسط آقای ظریف و خانم موگرینی اعلام شد ...
