وبلاگ سید محمد غفاریان

مرد را دردی اگر باشد خوش است ، درد بی دردی علاجش آتش است ... (مجذوب تبریزی)

وبلاگ سید محمد غفاریان

مرد را دردی اگر باشد خوش است ، درد بی دردی علاجش آتش است ... (مجذوب تبریزی)

به وبلاگ سید محمد غفاریان خوش آمدید. من دانشجوی مقطع دکتری رشته مهندسی کامپیوتر در دانشگاه صنعتی امیرکبیر هستم. در این وبلاگ من نظرات، دانش و تجریبات شخصی خودم در حوزه های مختلف از جمله دنیای فناوری اطلاعات و مباحث کامپیوتری، باورهای مذهبی و موضوعات سیاسی-اجتماعی را منتشر خواهم کرد. به امید آنکه این مطالب مورد استفاده دیگران نیز قرار گیرد.

شنبه, ۶ خرداد ۱۳۹۶، ۰۳:۴۸ ب.ظ

۰

فرصتی که از دست رفت و فرصت‌هایی که ایجاد شد

شنبه, ۶ خرداد ۱۳۹۶، ۰۳:۴۸ ب.ظ


بسم رب شهر رمضان


انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۶ هم با فراز و فرود‌های خود به پایان رسید. در این مطلب می‌خواهم درباره فرصتی که برای بار دوم از دست ملت و مملکت رفت و همچنین از فرصت‌های بزرگی که برای آینده ایجاد شده است بنویسم. بار دیگر در این انتخابات فرصتی برای مردم ایران پیش آمد تا اولین رئیس جمهور حقیقتا انقلابی در دوران پس از دفاع مقدس را انتخاب کنند. بار قبل آن در انتخابات سال ۱۳۹۲ بود که مردم ایران آن فرصت را از دست دادند و بار دوم آن امسال بود که متاسفانه بازهم مردم ایران این فرصت را از دست دادند. آقای حسن روحانی که در سال ۱۳۹۲ با ضعیف‌ترین رأی در تاریخ انتخابات ایران (یعنی با کمتر از ۵۱٪ آراء مردم) به ریاست جمهوری رسید، امسال نیز برای بار دوم با ۵۷٪ آراء مردم به عنوان دوازدهمین رئیس جمهوری اسلامی ایران انتخاب شد.


به اعتقاد بنده سبد آراء آقای روحانی را می‌توان به دو دسته کلی تقسیم کرد:

۱- افرادی که دلبستگی به انقلاب و اسلام ندارند

۲- افرادی که معتقد به نظام و اسلام هستند


بر اساس شواهد بسیار زیاد، دسته اول سهم کوچک و اقلیتی از سبد رأی آقای روحانی است. اینان کسانی هستند که هیچ علاقمندی و اعتقادی به انقلاب اسلامی، آرمان‌های حضرت امام خمینی، و حقانیت اسلام ندارند؛ بسیاری از آنها برای اولین بار یا حداکثر دومین بار در انتخابات شرکت کردند و به آقای حسن روحانی رأی دادند. اگر نیت این دسته افراد جلوگیری از پیشرفت نظام اسلامی بوده، کاملا درست تشخیص داده‌اند که بهتر است به آقای حسن روحانی رأی دهند ولو اینکه به افزایش نرخ مشارکت و مشروعیت نظام اسلامی کمک کرده‌اند. اما اگر هدف‌شان پیشرفت و تعالی کشور ایران و بهبود وضعیت زندگی مردم ایران بوده، قطعا اشتباه کرده‌اند.


اما دسته دوم که شامل اکثریت مطلق آراء آقای روحانی است، کسانی هستند که با اعتقاد به اصول و مبانی نظام جمهوری اسلامی، و با هدف پیشرفت ایران و بهبود وضعیت زندگی خود به آقای روحانی رأی دادند. این افراد خود دو گروه هستند:

۱- کسانی که بدون فهم درست واقعیات، کارنامه دولت را بسیار خوب و مثبت ارزیابی کردند پس طبیعتا به ادامه این دولت رأی دادند.

۲- کسانی که به واقعیات ناگوار اقتصاد و کارنامه ضعیف و فاجعه‌بار این دولت واقف بودند اما از ترس بروز شرایط بدتر، به ادامه این دولت رأی دادند.


اول خطاب به گروه اول که ناتوان از درک واقعیات بودند و باور داشتند این دولت کارنامه خیلی خوبی داشته عرض می‌کنم:

بدانید که به رئیس جمهوری رأی دادید که با ده ها وعده رنگارنگ در سال ۹۲ آراء اکثریت مردم را از آن خود کرد و نه تنها به هیچ یک از آنها عمل نکرد بلکه به کل منکر وعده‌های رنگارنگ خود شد! منتظر باشید که او به وعده‌های رنگارنگ امسال خود نیز عمل نکند و باز هم آنها را منکر خواهد شد! ... بدانید به رئیس جمهوری رأی دادید که حتی نمی‌تواند در رقابت‌های انتخاباتی به تنهایی پاسخگوی منتقدین باشد و مجبور شد یک یار کمکی و پوششی با خود همراه کند! ... بدانید به رئیس جمهوری رأی دادید که هم خودش و هم معاونش اعتراف کردند کارنامه‌ای ندارند؛ چرا که در پاسخ به هر سؤالی، فقط گفتند ما چهار سال مشغول آواربرداری از دولت قبل بودیم! ... بدانید به رئیس جمهوری رأی دادید که حتی نتوانست یک انتخابات ریاست جمهوری را بخوبی مدیریت کند تا همه مردم از حق شهروندی خود برخوردار شوند! ... بدانید به رئیس جمهوری رأی دادید که وزیر خارجه‌اش خود به ناکام و ناموفق بودن تنها دستاوردش (یعنی برجام) اعتراف کرد! ... بدانید به رئیس جمهوری رأی دادید که از حداقل‌های اخلاق هم برخوردار نیست و جدای از تمام بی‌اخلاقی‌هایی که در طول رقابت انجام داد (رقیب‌هراسی، دروغگویی، خرید رأی، مهندسی توزیع تعرفه‌ها و غیره) حتی پس از پیروزی هم اخلاق را رعایت نکرد و به میلیون‌ها ایرانی منتقد برچسب تنش‌گرا و خشونت‌طلب چسباند! ... لحظه‌ای با خود فکر کنید، چطور از چنین رئیس جمهوری انتظار پیشرفت و تعالی ایران را داشته باشیم؟!


و اما خطاب به گروه دوم که کارنامه دولت را قابل قبول نمی‌دانستند اما از ترس رأی آوری کاندید رقیب به روحانی رأی دادند عرض می‌کنم:

در درجه اول بدانید شما که با ترس از رقیب به حسن روحانی رأی دادید، بازیچه دست سیاستمداران حیله‌گر قرار گرفته‌اید ... وقتی شما بدون توجه به کارنامه و صرفا از روی ترس به حسن روحانی رأی دادید، آیا می‌توانید از چنین رئیس جمهوری مطالبه عملکرد مثبت کنید؟! شما که به کارنامه او رأی ندادید و فقط از ترس دیگری به او رأی دادید، هیچ وقت نمی‌توانید از او مطالبه کنید چون هر چه بگویی، او پاسخ می‌دهد: «اگر فلانی رئیس جمهور شده بود اوضاع بدتر از این بود، پس دهانت را ببند!»


و اما چند پیش‌بینی بر اساس واقعیات موجود درباره آینده ایران با ریاست جمهوری روحانی خدمت شما می‌گویم:

  • اگر از ترس وضعیت اقتصادی بدتر به روحانی رأی دادید، بدانید که باید منتظر رکود عمیق‌تر، بیکاری بیشتر، گرانی فزاینده و فسادهای نجومی بیشتر باشید ... اینها واقعیات میدانی عملکرد اقتصادی دولت حسن روحانی است که از همین الان قابل مشاهده است ... از یک ماه پیش تا کنون قیمت بسیاری اقلام مورد نیاز مردم بواسطه مدیریت غلط اقتصادی این دولت، گران شد و گران‌تر هم می‌شود و با گسترش رکود در بازار و صنعت، بیکاری هم افزایش خواهد یافت ...
  • اگر از ترس تحریم‌های خارجی به روحانی رأی دادید، منتظر افزایش و گسترش تحریم‌های اقتصادی بواسطه عملکرد فاجعه بار دولت حسن روحانی در توافق برجام و دیگر موضوعات سیاست خارجی باشید ... همین هفته و پس از انتخاب مجدد آقای حسن روحانی بود که طرح افزایش تحریم‌های اقتصادی علیه ایران در مجلس نمایندگان ایالات متحده به تصویب رسید و دولت دونالد ترامپ هم از آن حمایت کرد ...
  • اگر از ترس سایه جنگ به روحانی رأی دادید، منتظر هر چه نزدیک‌تر شدن این سایه شوم بر سر مملکت باشید، چرا که لبخندهای آقای روحانی و ظریف سایه جنگ را برطرف نمی‌کند، بلکه قدرت داخلی ایران است که سایه جنگ را برطرف می‌کند ... ایران با مدیریت آقای روحانی هر روز ضعیف و ضعیف‌تر شد و بازهم ضعیف‌تر خواهد شد و تهدید جنگ هم جدی‌تر ... همین هفته بود که دونالد ترامپ در کنار شیوخ عرب منطقه رقص شمشیر کرد و پس از معامله ۱۰۰ میلیارد دلاری نظامی با سعودی‌ها، بر لزوم مقابله با ایران توافق کردند ...


اینها واقعیات تلخی است که در انتظار ملت ایران است مگر آنکه آقای روحانی منش و روش خود را اصلاح کند که با توجه به تجربه‌های تاریخی ما (تفاوت فاحش منش و روش دولت نهم و دهم) غیر ممکن نیست ... البته تجربه تغییر منش و روش دولت نهم و دهم در جهت منفی بود، باشد که دولت آقای روحانی یک تغییر مثبت ایجاد کند ... اما در حال حاضر با واقعیات موجود و با فرض تکرار عملکرد دولت یازدهم در دولت دوازدهم، آینده روشنی منتظر ملت ایران نیست ...





اما این انتخابات فرصت‌های خوبی را هم به همراه آورد؛ مهمترین نکته حرکت منسجم تشکیلاتی بود که در جبهه نیروهای انقلابی ایجاد شد ... نیروهای انقلابی با عبرت گرفتن از گذشته، برخی از اشتباهات خود را اصلاح کردند و ما شاهد یک حرکت فوق‌العاده بودیم که دولت مستقر را با یک چالش بسیار جدی روبرو کرد و باعث شد حسن روحانی به هر دستاویزی که در اختیار داشت چنگ بزند تا در مسند قدرت باقی بماند ... همین حرکت فوق‌العاده منجر به کسب حداقل ۱۶ میلیون رأی شیرین شد که اگر بی‌اخلاقی‌ها و تخلفات دولت حسن روحانی نبود، قطعا به مراتب بیشتر از این هم بود ...


امروز اول ماه مبارک رمضان است؛ باشد که این جنبش پر شور انقلابی که در این انتخابات شکل گرفت در سال‌های آتی بالغ‌تر و بالنده گردد و با عنایت و یاری حضرت حق به اهداف متعالی خود دست یابد و آینده‌ای روشن برای ایران اسلامی رقم بزند ... باشد که پروردگار، بصیرت روزافزون برای درک دروغ‌ها و حیله‌های منافقین به مردم عطا کند تا مردم ایران فرصت‌های طلایی جبران ناپذیری که در اختیارشان قرار می‌گیرد را از دست ندهند ... آمین.


موافقین ۲ مخالفین ۰ ۹۶/۰۳/۰۶
سید محمد غفاریان