وبلاگ سید محمد غفاریان

بنام آفریدگار خرد و بصیرت

از قدیم شنیده بودیم: «ادب مرد به ز دولت اوست» … عصبانیت و توهین‌های روز گذشته آقای رئیس جمهور خطاب به منتقدین سیاست خارجی دولت، بسی مایه تأسف شد اما اصلا تعجب و تازگی نداشت، چرا که پیش از این نیز آقای رئیس جمهور بارها و بارها به منتقدین خود توهین کرده بودند … و ناسزاهای سخنرانی دیروز هم به کلکسیون «انتقادناپذیری» دولت دکتر حسن روحانی اضافه شد.

فیلم واکنش تند و جنجالی آقای روحانی خطاب به منتقدین عملکرد ضعیف دولت در مذاکرات هسته ای را می توانید از این لینک ملاحظه بفرمایید. آقای روحانی چنین می گوید: « ... از بس دیدم بعضی ها هراسان زندگی می کنند و چون خود اعتماد به نفس ندارند -کافر همه را به کیش خویش پندارد- دیگران را هم این چنین می بینند، من ناچار شدم چند مورد مذاکرات خودم را با برترین مقامات اروپایی در کتاب هسته ایم عینا بیاورم، با اینکه عرفش این نبود، این کار را کردم تا ببینند ترسوها! عده‌ای شعار سیاسی می‌دهند اما بزدل سیاسی‌ هستند! هر وقت می خواهد مذاکره شود، می‌گویند ما داریم می‌لرزیم! به جهنم! بروید یک جای گرم برای خودتان پیدا کنید! ما چه کار کنیم؟! خداوند شما را ترسو و لرزان آفریده! ما چه کار کنیم؟! ... »

گویا این سخنان از دید زیردستان آقای رئیس جمهور نیز آنقدر زشت بوده که حتی پایگاه اطلاع رسانی ریاست جمهوری نیز ترجیح داد ادبیات آقای روحانی را با قدری تلطیف [بخوانید: سانسور] منتشر کند:

اما آقای رئیس جمهور، این بار هم  مانند ماجرای قیمت خودرو که به گفته وزیر صنعت به شما «اطلاعات غلط» رسانده بودند، بازهم اشتباه به عرض تان رسانده اند! آن توافقنامه ژنو که شما موفق می خوانیدش و از بابت آن به رهبری نامه تبریک نوشتید، یک افتضاح دیپلماتیک بود [ بخوانید: توافق ژنو چیست و چه اشکالاتی دارد ]؛ اشتباه به عرض تان رسانده اند که منتقدین توافق ژنو را دشمن و طرف های غربی را دوست می پندارید، بلکه اینان جمعی از نخبگان دانشگاهی و سیاسی کشور هستند و خیرخواه شما و پاسدار انقلاب و منافع ملی هستند؛ اشتباه به عرض تان رسانده اند که منتقدین را بزدل و شعاری می پندارید، بلکه اینان، همان‌ها هستند که رهبری به شما نصیحت کردند: « ... مراقب باشید جریانهای مؤمن را با شعار اعتدال کنار نزنند؛ بعضی‌ها این کارها را دارند میکنند، من میبینم در صحنه‌ی سیاسی کشور؛ با شعار اعتدال، با شعار پرهیز از افراط، سعی میکنند جریان مؤمن را که در خطرها آن جریان است که زودتر از همه سینه سپر میکند، آن جریان است که دولتها را در مشکلات واقعی به معنای حقیقی کلمه حمایت میکند، کنار بزنند ...» (لینک بیانات). اینان کسانی اند که انتقادشان مبتنی بر دلسوزی و خیرخواهی بوده و هست، اما متاسفانه جواب شما و هم قطاران شما فقط توهین، برچسب، و ناسزا بود. 

در همین راستا بخوانید:

   + از کجا به بعد نمی شود گفت به جهنم؟!     [ سرمقاله روزنامه کیهان ]

   + لرزش نیست، ترنم است!    [ یادداشتی از مهدی محمدی در روزنامه وطن امروز ]

   + چه کسانی می ترسند؟      [ یادداشتی بسیار خواندنی از خانم سیده آزاده امامی در روزنامه وطن امروز ]